Toprak gibi insan...
Suyu bol verince çamur,
Az verince bencil oluyor...
Papatya gibi insan;
Sen kokusu için bakarsın ona,
O aşkı arattırır yapraklarında zorla,
Önce yoldurur teker teker kendini
Sonra sapını bırakır ellerine,
İyi bildirir haddini...
Kayıt Tarihi : 25.11.2010 17:28:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!