Yaprak çırptı papatya
Kırlangıç ın ardından
Çılgın gibi, daha hızlı, daha hızlı, daha...
Hızına vurulmuştu kırlangıçın,
Çatal kuyruğuna,
Özgür ruhuna.
Ne derlerse desinler di, olmazlardan,
Azimle çırptı yeşil yapraklarını,
Köklerini umursamadan.
Daha iyi anladı gülü, bülbülü.
Daha hızlı, daha hızlı, daha….
Arada bir esen rüzgarda,
Kapattı gözlerini,
Seviştiler bulut yataklarında maviliklerin.
Açınca gözlerini daha hızlı, çırptı, daha hızlı daha…
İlk yağmurlar kışı müjdeledi kardelenlere,
Yapraklar tan rengiyle boyandı,
Daha hızlı çırptı yapraklarını papatya, daha, daha…
Üşüdü kırlangıç,
Sıcak çayırların papatyalarına gitme zamanı.
Yeşil yapraklarını daha bir hızla çırptı papatya,
Kökleri ne isyan etti, toprağa ve her şeye.
İlk beyaz yaprağı düştü toprağa.
Seviyor…
Sonra diğeri düştü
Sevmiyor….
Seviyor….
Sevmiyor…..
Son beyaz yaprağı düşünceye kadar çırptı yeşil yapraklarını
Kırlangıç’ın ardından
Çılgın gibi, daha hızlı, daha hızlı, daha...
Kayıt Tarihi : 5.2.2007 18:43:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
