Papatya falı Şiiri - Mustafa Yaralı

Benim neyimedir papatya falı,
Seviyor sevmiyor farketmez artık.
Yürek nasırımı dikenli çalı,
Deliyor delmiyor farketmez artık

Sevgili öfkeyle çatmış kaşını,
Yüzüme fırlatmış kahır taşını,
İsyanlarla dolu asi başını,
Eğiyor eğmiyor farketmez artık.

Işığa kararmış sevdalı gözü,
Buzdağına dönmüş ateşli yüzü,
Zehir saçsa bile sitemli sözü,
Değiyor değmiyor farketmez artık.

'Sitem gölgesinde aşk yeşermez'miş,
Darılıp küsermiş,selam vermezmiş,
Dikeni batınca gülü görmezmiş,
Biliyor bilmiyor farketmez artık.

Yinede ah etmem dertten yırtına,
Meşakkat binmesin nazik sırtına,
Birzamanlar esen deli fırtına,
Diniyor dinmiyor farketmez artık.

Gerçi kulağımda herbir kelamı,
İlk baştan belliydi bütün meramı,
Gayri ne haberi nede selamı,
Geliyor gelmiyor farketmez artık.