Sen yıldız kaydığında tuttuğum tek dilek,
Sen cennetten kaçmış bir melek,
Sen bir çiçek,
Sana papatyam diyordum,
İş de bu gerçek.
Güllerin arasından seçmiştim seni,
Çok beğenmiştim,
Gönül vermiştim,
Papatyam diye sevmiştim.
O papatya şimdi soldu,
Yaprakları tek tek döküldü,
Dökülen yaprakları sayıyordum bende,
Seviyor mu? Sevmiyor mu? Diye,
En son yaprağa geldiğimde,
Sevmiyor dedi,
Bu papatya falı bu sefer gerçeği söyledi! ...
Kayıt Tarihi : 13.2.2006 10:29:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Ümit Tuna](https://www.antoloji.com/i/siir/2006/02/13/papatya-fali-22.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!