Dinle sevgili, Boğazda,
Dün gece şehrin ışıkları bir başka parlıyordu,
Görmediğim pırıltıydı gözlerindeki,
Silüetin esmer bir dövme işliyordu tenime.
Ruhumun maviliklerinde yüzen,
Beyaz vapurların sessizliğinde,
Gözlerinden akan yağmurlarda ıslanırken,
Aç martıların çığlıkları bozuyordu uykularını.
Sana sarılamadan doyasıya,
Biliyordum bu sevdanın bitmeyeceğini.
23.30 vapuru geçiyor gözlerimin önünden,
İnecek misin son yolcusu olarak...
Papatya falları bakacağım “Seviyor... sevmiyor...” diyerek,
Ve, her gece seni bekleyeceğim iskelede,
Gelmeyeceğini bile bile.
Sahi, nasıl yaşlanacaksın bensiz!
Üsküdar...
21 Nisan 2005
Kayıt Tarihi : 25.4.2005 18:48:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Siirniz güzel..Ah bir de bu kalb bile bile aldanmasa..
Duygular solmaz cicek, papatyada kelebek
Kac kez fala bakip kac kez ümit tütekecek
Aksami karanliga, ufuklari günese
Teslim eden kalbimiz, kac gönüle kanacak
Bile bile acacak, bile bile yanacak....
TÜM YORUMLAR (1)