Papatya Desenlı Teknemız

Bir zamanlar;
Yağmur yağmıştı kalbimin derinlerine ,
Baharı mücdelemişti.
En sevdiği zambaklarını köklendirmişti, yüreğimin çorak topraklarında .
Işte o gün karşı koyamamıstı kalbim kalbinin bende yer edinmesine .
Gönül gözümün bahar sevinci içinde ;
Aşkımı itiraf ediyorum en hisli mısralarda gönül defterine .
Ben senin gözlerindeki parıltı,
Yüreğinin içindeki haykırış .
Kulak ver yüreğimin seslerine .
Dinlemelisin beni.
Şimdi ;
Gel gidelim ask denizlerinin hülyasına .
Binelim papatya desenli teknemize .
Ellerinde kokum, saçlarında papatyalar sevgilim ,
El ele seninle bir düşlesene !
Hissediyorum sevgilim yerini bulamıyor papatyalar,
saçlarından başka mesken edinemiyorlar ışte .
Bana yâr olmussun onlara toprak .
Bana hasreti getirmiş aramızdaki mesafeler,
Papatyaları soldurmuş,
Yaparaklarına aklar düşürmüş .
Şiirler yazdırmış gece gündüz , yerinden yurdundan etmiş özlemin.
Bir ateş misali kavurmussun,
Suyuna muhtaç bırakıp güneşini yağdırmıssın pervasızca.
Bilmez misin ki ?
Zaman bir fasıl
Kulaklarının duyup aklının yetişebildiği kadarıdır kalan sende
Ve yavaş yavaş tadına vararak,
senin makâmından dinlediğimde geçer ömrümün en güzel perdesi gözlerimden asıl.
Işte bu yüzden dinlemelisin bu sefer!
Dinlemelisin sevgilim bütün şarkıları en güzel nağmelerde.

Sultan Çiğdem