Papatya benim ülkem Şiiri - Rizvan Yıldı ...

Papatya benim ülkem

Papatya benim ülkem;
Sen şah beyitsin gül ülkesinde
Şaha/nesin?
Dür/danesin…

Çinilerdeki niçinlerin hiçinde
Çınlayan hırçın çıngıraklar
Yılan mı saklar nar çiçeği çağında
Yüreğinin ortasında zaman
Ağ’lar/da ağlar
Ah içime bağdaş kuran hülyalar
Çınarların gölgesinde değilsiniz
Az sonra uçup gidersiniz
Ve dersiniz;
“Sıfatın isme ilgisidir bu,
Ve ‘ihtimal belkisi’dir bu…
Aşıkla maşuk ayrılmaz
Ayrılan ağyar olur.”

Bakışlarında gezinen ürkek ceylan
Kaçıp gider bir soy/Kırıma
Simurgun aynasında
seyret kendi gizemini can
Hüzün/kârdır bize eller
Gurbet yârdır yaralı…
Simurgun sesinden dinle
kendi gizemini can

Göç, aşinası olduğumuz bir güz/el
Savurur saçlarını her akşam
Göz gözdür
Ve sızar kalabalıklar arasından..

Papatya benim ülkem;
Sen şah beyitsin gül ülkesinde
Şaha/nesin,
Bir tanesin…
2 Haziran 2008- Adana