Papatyalar sarmış her yanımızı. Saksılar papatya dolu, sandalyeler papatya dolu. Koltuklar, bardaklar, çerçeveler papatya dolu. Pencerelerde papatyalar açmış, ocakta papatyalar bitiyor, musluklardan papatyalar akıyor. Raflardan, kitapların arasından papatyalar fışkırıyor. Avizelerden papatyalar dökülüyor.
Bulutlardan yağmur yerine papatya yağıyor. Güneş papatya ıșıyor. Kuyruklu yıldızlar papatya taşıyor. Satürn halkalarında papatya dönüyor.
Kuryeler kapılara buket buket papatya taşıyor. Belediye işçileri yollara papatya döküyor. Kaldırımları papatya suyu ile yıkıyorlar. Sokak lambaları papatya saçıyor. Yolcu otobüsleri papatya taşıyor. Bütün bakkallar papatya satıyor. Kuyumcular papatya satıyor. Seyyar satıcılar papatya satıyor. İşportacılar papatya satıyor.
Ayakkabı boyacısı çocuklar müşterilerin ayakkabılara papatya sürüyor. Teyzeler bahçelerine papatya ekiyor. Dilenciler papatya dileniyor. Gazeteler kuponla papatya dağıtıyor. Köşe yazarları papatyaların ekolojik dengeye sağladığı katkıları yazıyor.
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta