Papatya Şiiri - Hülya Sancak

Baharın neşesi küçük kelebek
Açık kalmış bir pencereden girer gibi
Usul usul girdin yuvama
Sessiz habersiz
Kırların nazlı kızı sarı papatyam
Çıtı pıtı ince narin
Doğal duru bir güzellik sundun dünyama
Gözlerinde hayat enerjimi
Yüreğinde yaşama sevincimi
Yakaladım yeniden
Evimin şen kahkahası oldun
İlk "anne" dedin ve sonrasında
Hep anne dedin
Kendimi gördüm mağrur duruşunda
Asi başkaldırışında
Özgür ruhunda
Heyecan verdin
Anlayan bakışlarınla
Keşiflere çıkardın beni çocuk yüreğinde
Şimdi büyüyoruz birlikte
Tekrar bebek tekrar çocuk oldum seninle
Hoşgeldin iyi ki geldin papatya
Hoşgeldin dünyama