Papatya Şiiri - Osman Aykut Bulut

Hüzünlüysem;
Acı çektiğim duyguları avuttuğum,
Yorgun gözlerimi güzelliğinle,
Suskun düşlerimi
Saydam beyazlığınla yeniden yarattığım,
Sen…
Papatya…

Mutluysam;
Seninle paylaşıyorum.
Aradığım huzuru sende buluyorum.
Yapraklarında arıyorum gözyaşlarımı.
Tutamıyorum kendimi.
N’apayım?
Seni de seviyorum işte.
Seninle mutluyum, seninle umutluyum…
Bambaşka hülyalara dalıyorum
Kokunu içime her çekişimde.

Dedim ya,
Benim aşkım da böyle.
Sen…
Papatya…