Hayasızca elini kaldırıp semaya
Bir küfür yollamak istersen hüdaya
Çok hızlı koşmayı bilmelisin
Çakan şimşeklerden kaçabilmek için.
Ve tüm umudunu bir kayığa bindirip
Sen de içinde en bilmediğin ormana girmelisin
En güzel,diri papatyalardan bir demet yapıp
Mezarının tam ortasına dikmelisin
Sonra bekleyeceksin yağmuru
Ortası sarı sıcak olsun diye çiçeklerin
Güneşi bekleyeceksin nefes alsın diye yaprak
Ve senin meskenin olmalı uyuduğun soğuk toprak
Bu sırada uyumalı en derin uykusunda hayat
Sen ise beklemelisin pembe rüyalarda rüzgarı
Belki gelir umuduyla sevgilinin kapkara saçları
Aydınlık getirir diye vanilya kokan kalın saçları,
Hiç uyumamalı ve hiç ağlamamalısın.
Kayıt Tarihi : 25.7.2006 01:43:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!