Papatya Şiiri - Yorumlar

Kimsesiz Şiirler
63

ŞİİR


7

TAKİPÇİ

Biliyorum, sende yorgunsun.
Kah, yalnızlıktan, kah, kalabalıktan.
Bazen, rüzgarın saçlarını okşamasıyla uyanırdın.
Arasıra, seviyor sevmiyor masallarıyla uyurdun.
Sen, yeryüzündeki güneşsin,sevmeyenin yoktur.
O kadar, masum ve güzelsin ki, tanıyanın çoktur.
Bazen, bir dağın başında, arasıra ovada

Tamamını Oku

Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta