Papatya gibiydi,
yaprak yaprak savruldu ellerimden,
sevdi, sevmedi,
bir umut kırıntısı gibi ince.
Her kopan yaprakla biraz daha eksildi,
biraz daha uzaklaştı gözlerimden,
Beni kör kuyularda merdivensiz bıraktın,
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
Devamını Oku
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.