Papatya
Denizlerin başladığı
Göğün ömür gibi tükendiği konumda
Yaşamsız ve ölümsüz
Uçsuz ve bucaksız
Güzelliklerin en güzel haliyle barındığı
Umudun ve aşkın, sevincin ve hazzın
Beni kör kuyularda merdivensiz bıraktın,
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
Devamını Oku
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta