Papatya
Denizlerin başladığı
Göğün ömür gibi tükendiği konumda
Yaşamsız ve ölümsüz
Uçsuz ve bucaksız
Güzelliklerin en güzel haliyle barındığı
Umudun ve aşkın, sevincin ve hazzın
Düş yansımalarının ve anne kucaklarının
Çocuk seslerinin ve çelik balonların
Bayram sabahlarının ve zafer çığlıklarının
Sere serpe yerde
Aralıksız havada
Ve en gümrah haliyle topraktan fışkırdığı ülke
Papatya
Şimdi çok uzağız Papatya'ya
Kalp kırıklarıyla kaplı dünya
Adım atacak olsak
Canımız yanacak
Çünkü burada kırılgandır kalp
Dokunmasak da kırılacak
Ama bir demet papatya
Kurtaracak bizi
Uzanıp ölü yıkıntılar arasından
Dünyamızın mavi çatısına
-Bir kurtuluştur Papatya
İnsanın aşamayacağı coğrafyada-
Kayıt Tarihi : 20.10.2024 19:22:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!