Papatya Şiiri - Ferhat Bekir Oyman

Nerede görsem tanırım o gözleri
Kaç yasına gelsem anlarım o bakışı
Ömürümdem ömür geçse o kokuya sinerim
Yangın yeri olur yüreğim sevdayı heryerde bilirim

kaç zemheride bir başına kalmıştır bahar çiçeğim
Özgür müdür uçmak için kanat çırpan yüreğim
Açlığa mahkum kalacaksa köleliğe razıdır bedenim
Bir ben var ..
Bahar bilmez güneş görmez sana hasretim

Hayallerim gecelere mahsül olmuş ekip biçiyor
Aklımdan hayalin gözümde gözlerin içimden için geçiyor
Şarkılarda adın kitaplarda aşkın bir ferhata dağ deldiriyor
Nerde bir papatya görsem aklıma seninle geçen bahar geliyor