Papatyalarım var benim…
Dağ eteklerinde, kurak topraklarda.
Yapraklarını hoyrat rüzgarların kopardığı..
Kimi zaman saçlara taç yapıldığı.
…Umutsuz sevdalarda yaprakları koparılan..
Öldüğünde koklanan.
Güneşi, yağmuru beklemeden açan..
Sebgisiz solup giden..
Papatyalarım var benim.
Kayıt Tarihi : 12.4.2023 13:44:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!