Sevgiyi içimizde aramak yerine bir papatyanın yapraklarını yolarak arıyoruz.
Seviyor mu?/Sevmiyor mu? diye!
Oysa insanın yaşamda bir papatyadan farkı ne?
Bu sebeple yaşam da sürekli bizi yokluyor.
Dinle sevdiğim, bu ayrılık saatidir.
Dünya var olalı beri çirkin ve soğuk,
Erken içeceğimiz bir ilaç gibi.
Tadı dudaklarımızda acımsı, buruk.
Bu saatte gözyaşları, yeminler,
Boş bir tesellidir inandığımız.
Devamını Oku
Dünya var olalı beri çirkin ve soğuk,
Erken içeceğimiz bir ilaç gibi.
Tadı dudaklarımızda acımsı, buruk.
Bu saatte gözyaşları, yeminler,
Boş bir tesellidir inandığımız.