Papatya Şiiri - Şair Artena

Kaldırımlar arasına sıkışan
Ufak çakıl taşları
Ve aralarından inatla çıkan
Sarı papatya...
Taşları delip koparsa da
hürriyetini
Küçük bir ayak kıracak büyük
ümitlerini
Bilip de bunu yükselebiliyor aldırmadan
Belki son kez güneşe değmek,
Ya da kendisinden sonrakilere yol açabilmek
Küçük ayakların sevmeyi öğrenebilmesi için
Nasıl da imrenmem sana papatya
Kabuğunda yaşayabileceğin hürriyetten uzak yılları
İtiyorsun tüm gücünle yaşamak için özgürce dakikaları
Nasıl da imrenmen sana ey papatya
İnsan unutmuşken sevmeyi asırlardır
Sendin kanlar arasından açıp hatırlatan barışı