Papatya Şiiri - Dağlar Özügüç

Papatyalar diğerlerinden farklıdır
Nedense özünde gizemi saklıdır
Papatya sevmeyi bileni seçer
Uğruna ölmeyi hak edenlerin
Hasretle yar yolu gözleyenlerin
Özgün sevda çiçeğidir

Sevmesini bilirsen eğer
Sevenin başına taç olur
Ruhunu ferahlatır huzur olur
Karşılıksız sevmeyi beceremeyince
Kırılır boyun büker çıkar gider
Gider ama giderken kokusuyla
Hatıralarda ölümsüz bir iz bırakır

O şüpheye mahal bırakmaz
Ya seviyor yada sevmiyordur
Papatya sevgi için bedel ister
Bedelini alamadı mı
Çeker yüreğini alır
Ömür boyu mutsuz bırakır
Yada günler içinde acıya alıştırır
Ortada yalnızca Issız bir adam kalır