gidiyorum bu şehirden,
bırakarak anıları
gözlerimin arkasında
lakin, kovalıyorlar
kaçamıyorum onlardan
anladım ki benimle geliyorlar
sen, kırda açan papatya
sen, deniz ve gökyüzü gibisin
yüreğimi doldurdun
dehlizlerime kadar
bakıyorum denize
gökyüzüne bakıyorum
seni alıyorum içime
gidiyorum bu şehirden,
seni de alıp gidiyorum
her yer gökyüzü
deniz her yer
sen yüreğimde
yüreğim sende
gök ve deniz benimle
papatyalar aklımda
yapraklarını koparmayacağım ama …
Kayıt Tarihi : 8.10.2021 11:34:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Ahmet Ayar](https://www.antoloji.com/i/siir/2021/10/08/papatya-301.jpg)
Artık nereye giderse gidilsin fark etmez.
Zira atılan her adımda sevdası ile birlikte adım atılır.
Çok güzeldi.
Tebrik ediyorum.
Kaleminize gönlünüze sağlık.
Nice şiirlere.
Esen kalın.
TÜM YORUMLAR (1)