Gökten yağan kar imiş
Hayata küskün imiş
Seni de yaratan var papatya
Güneş doğmasa açmaz
Kırlardan, dağlardan kaçmaz
Seni de yaratan var papatya
Severek sevdirirsin
Gözlerinde gezdirirsin
Seni de yaratan var papatya
Baba ocağında
Gurbet kucağında
Seni de yaratan var papatya
Yanlış arkadaşlara kandın
Dört duvarlara kaldın
Seni de yaratan var papatya
Koğuşları gezer aralı aralı
Gönlüm senden yana yaralı
Seni de yaratan var papatya
Beni benden alan gözlerine
Şirin güzel sözlerine
Seni de yaratan var papatya
Gel gidelim Erciş gölüne
İnci kefalinin göçüne
Seni de yaratan var papatya
Gidek bağının gırağına
Gönlümün ücra bucağına
Seni de yaratan var papatya
Emrah ile Selbi’nin diyarında papatyalara kucak açmışlığım, güneşim olan canlara susamışlığım var.
Sami der ki; El ele, gönül gönüle sizlerle varlığım var.
2018
Kayıt Tarihi : 12.6.2021 18:15:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Aşık Emrah ile Han Selbinin birbirlerine olan aşklarını tasavvur ederken, papatya gibi narin bir hanımefendinin arkadaş kurbanı olup, taş duvarlar arasına düşmesi sebebiyle kafamda sentezlediğim duyguların kağıda aksedişidir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!