Bir gün çık gel olur mu?
Buluşalım sahil kenarında
Uzanayım öylece çimlere
Koyayım başımı dizlerine
Dökeyim sana içimi
Umursamadan kimseleri
Hıçkıra hıçkıra ağlayayım
Bir göze ne kadar yaş sığabilir ki?
Sabahı bulur zaten
Güneşte kuruturuz dizlerini
Sonra yürürüz öylece
Sen duymamışsın gibi
Ben ağlamamışım gibi
Kim hesap sorabilir ki?
Tekrar gidersin yine
Karşılığında ise sana
Çaresizliğimi veririm
Kayıt Tarihi : 9.10.2020 02:50:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Hikayesi:
Tek kalmışlığın.. Anlamsızca terkedilişin.. Yaraları sarmanın vakti.. Doğru olanı yapmanın zamanı..
![Sefa Akkaya 2](https://www.antoloji.com/i/siir/2020/10/09/papatya-298.jpg)
Duygular çok yoğundu. Acılar kalbe zarar verir, acıları kalpten ancak ağlamak temizler. Bir de başı yaslanacak bir diz varsa.
Kaleminize gönlünüze sağlık.
TÜM YORUMLAR (1)