Özlem doluydu papatya
güneşe ,suya ve toprağa .
köklerinden uzaktaydı,
birdaha yaprak açmayacaktı ,
köklerinden kırılmıştı,
yaprakları koparılmıştı,
özlem doluydu papatya
güneşe ,suya ve toprağa...!
AŞKın öžyurt
Kayıt Tarihi : 18.4.2020 12:44:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!