Papatya Şiiri - Hüseyin Muşmal

Papatya
Doluyorum sanki ben,
Yine senin hissinle.
Doluyorum yeniden,
Her damla nefesinle.

Şimdi bilmem kaçıncı,
İç çekişim adınla.
Sol yanımda bir sancı,
Hep kalır inadınla.

Yok derim buna çare,
Gelmez artık prenses.
Kalbim olur bin pare,
Sana duyulmaz bir ses.

Yıkılır bütün devran,
İçimde dirlik kalmaz.
Duyar sesimi evren,
Bir tek sana ulaşmaz.

Ararım her izini,
Her dokunu sorarım.
Bulamazsam misini,
Ter kokunu sürerim.

Yine yoktur derler de,
Varlığını bilenler.
Beni var bilirler de,
İçimi görmeyenler.

Gül değil aradığım,
Bülbül gibi kalsam da.
Bir papatya bulacağım,
Tacıma takmasam da.