Papatya Şiiri - Muhammed Emin Sayıner

Geç mi kaldım sana
Vaktinden erken miydi yoksa
Santim santim ezberledim yüz hatlarını
Duydum
Terinin kokusunu bile kıskanmış papatyalar

Sahiplendim nasıl sahiplendiysem yurdumu
Yıllar yılı beni yutan boşluğa
Seni koydum
Gel
Çekip gitmeliyim yoksa

Hayalini kurdum hep bu günün
Her gölgeye sen diye koştum
Misafir oldum geçtiğin tüm sokaklara
Yirmi yaşımsın
Rüzgarı kokluyorum
Getirir belki nefesini bana..

Limon ağacıyla sen tanıştırdın beni
İnciri seninle sevdim
İzmir seninle güzeldi o zamanlar
Şimdi benim için bir durak sadece

Sana göğü getirdim kucaklayıp
Bu şehirde her şiir seni anlatır
Deniz’in kokusunda sen varsın
Ormanlar senden filizlenir
Sensin bu şehrin kökleri

Papatya sokak diyorum adres soranlara
Geçtiğin tüm sokakları
Bağışlasınlar mecburum
Nasıl yaşatırım yoksa seni..