Yolunu kaybetmemişti içimde ki çocuk,
Her yeni gün umut doluydu,
Bütün renkler maviydi,
Sonu mutlu biten masallar büyütürdüm
avuçlarımda,
Ceplerime kadar yaşamı taşırdım,
Önüme çıkan papatyaları ezmezdim
Beni kör kuyularda merdivensiz bıraktın,
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
Devamını Oku
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta