PAPATYA
Kalbimizin köşesine kondurulmuş bir papatya gibidir umut.
Hem bakmaya doyamazsın hem de koparmaya kıyamazdın.
Bazen yol gösterir beyaz yapraklar bize.
Sevgiye umuda dair inancımız oluverir.
Seviyor sevmiyor diye medet umduğumuz anılarımızda yer alır.
Ah gençliğimin, neşemin ,keyfimin ,umudumun, çocukluğum çiçeği.
Ben sana mecburum bilemezsin
Adını mıh gibi aklımda tutuyorum
Büyüdükçe büyüyor gözlerin
Ben sana mecburum bilemezsin
İçimi seninle ısıtıyorum.
Devamını Oku
Adını mıh gibi aklımda tutuyorum
Büyüdükçe büyüyor gözlerin
Ben sana mecburum bilemezsin
İçimi seninle ısıtıyorum.
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta