Papatya Şiiri - Filiz Güngör Laçin

Uçsuz bucaksız yeryüzünde bir başına...
Kalabalıklardan azade yapayalnız
Bir yaban çiçeğidir, Papatya...

Issız yamaçlarda nice aşklara şahit,
Bir Gül aleviyle yanmasada,
Aşkını yüreğinde lal eder Papatya...

Fırtınalı gecelerden sabahlara hediye,
Çiğ taneleri saklar ruhunda,
Şefkati yeter, nice hazin gönüle, Papatya...

Kimi için yalnızca başlarda taç,
Kimine taçtan öte, merhem olur,ilaç..
Kiminin sevdasına fallar açar Papatya...

Sonra... rastgelir de değerbilmez bir gafile!
Hoyrat elleriyle sarılır incecik,narin beline!
İsyan etmez yine de kaderine, asil Papatya...

Soğuk, demir kapılar,gri duvarlı odalar...
Sessiz çığlıklarla yankılanırken avlular...
Bir koku yükselir ilahi soluklardan...
Tekrar yeşermek için bekler Papatya...