Papatyaları çok severdi.
Ama koparmaya kıyamazdı.
Ve hep "içinde papatya var senin" derdi.
Nefesi sürekli boynumda, dudaklarımdaydı
Demetler halinde severdi tenimi
Gözlerimi, içimi, nefesimi.
Kayıt Tarihi : 16.8.2015 18:26:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!