sarısına öksüzlük çöken,
tek tek yolunan,
kırpılan
atılan,
dalında mahzunluk.
üstünde hoyrat eller
bir gün
kimsesiz,
sakin
bir diyarda açmayı,
coşmayı,
dokunulmamayı
hayal eden papatya..
hep iki kelimede.
ezberden
yolnunan günlerin
vefasız sevgililerle;
seviyor,
sevmiyor
işkencesine
talip olan papatyam
Kayıt Tarihi : 27.1.2017 12:16:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Mehmet Özcan Yasdıbaş](https://www.antoloji.com/i/siir/2017/01/27/papatya-2-4.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!