Papatya Şiiri - Hakan Özüçelenk

Sen kıyıp koparamadığım papatya.
Yaşam sevinci içimi saran rüya.

Sen beyaz çanaklarını saydığım.
Sarı renginde güneşi yaşadığım.

Sen aslında bir Leyla bir Aslı.
Kavuşamadığım kalbimde asılı.

Sorma bana nasıl ağa yakalandım.
Zavallı ağa takılan böcek gibi kaldım.

Senin aşk deryana kapıldım.
Mecnun gibi Kerem gibi hastayım.

Şimdi gönlümde bahar ve papatya.
Çölde aşkını arıyorum yaya yaya.

Bir ışık gibisin içimde yakan ateş.
Olursun değerini bilen erkeğe eş.

Aklım sana takılı akıl haklı.
Papatya koparmak hissi saklı.

Sen hiç olma hep olsun bahar.
İçimdeki papatyayı sevgim sular.

Bilmediğin aşıkları bir düşün.
Papatyanı saklama aç görün.