Papatya Şiiri - Banu Aka

Bahar kokan bir ağacın altında
Küçük beton bri duvara oturmuş
Hem göğü seyrediyor
Hem baharı dinliyordum
Ama en çok seni bekliyordum
Geldin
Ellerinde ürkek papatyalar vardı
Bir gülüşün, bir bakışın, bir de papatyalar
Duymaktan hiç bıkmayacağım
Ne çok şey anlatıyordu
Bembeyaz demeti kucağıma bıraktın
Bir tanesini çektin içinden
Masum bir yaprak
Parmaklarının arasında kaldı
Sonra yanındaki, sonra bir diğeri
Koparma yapraklarını güzelim papatyaların
Ben sana yine söylerim:

Her bahar dünyayı selamlayan papatyalar
Sana hep 'EVET' diyecek.