Herkes gider sen çıkarsın ortaya
Güz gelince canlanırsın papatya,
Mevsim sonu rengin karı çağırır
Çise vurur gamlanırsın papatya.
Gamın neyse; beklentindir kar senin,
Asıl yerin çığ altında var senin,
Müjdendir, gelecek ilkbahar senin,
Tam baharda yanlanırsın papatya…
Mevsimden mevsime atlak mısın ne?
Yoksa ki kafadan çatlak mısın ne?
O yükteki karı taşıyıp güne
Şüphe ile namlanırsın papatya.
Sen gelmezsen belki kış da gelemez
Çok zayıfsın,erozyon da yer bilmez,
Var git artık bu ağırlık çekilmez,
Gitmezisen zomlanırsın papatya.
Kayıt Tarihi : 8.3.2011 23:53:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!