Papatya Şiiri - Ferhat Çetin

bir tanrıya....
birde sevdama yandım.
günler ayların peşine düşmüş gibi..
faniiii.
yoksullaşan yüreğime oruç farzmı sanki.
ne hırsızım nede katil,
bir papatya gibi sevgim,
seviyor sevmiyor misali,
bitiverdi.
ben sevginin ucuzuna rastladım.
insan gibi yaaşamaya başlamıştım
yeniden....
yakutu zümrüt gibi bir kuştum,,
gökyüzünde seni gördüm....
görmez olaydım..
benim o bulutlarda ne işim vardı.
veda şerkıları mırıldanırken yüreğin
sümbülün boynu büküklüğü vardı
gözlerinde,,
koparılmıştı bütün yaprakların amaaaa,,
mis kokunu silememki dudaklarımda.
bir güneşib batışı gibi,,
karardı bütün dünyam.
sana ulaşmak varken rüyada,,
anlamsız yazılı bazı kağıtlarda,,
bozulsa bile gelecek...
yavrularımın sızısı lalacak arkanda..