Papatya Şiiri - Rümeysa Avcılar

Kararmış gökyüzü
Bulut,kasvet
Hüzün dolu.
Kan damlar gözlerinden
Oysa…
Sevgi yüklüydü papatya.
Yapayalnız, boynu bükük
Bir yol kenarında.
Hasret, gam
Bitkindi.
Kan damlar gözlerinden
Oysa …
Seviyordu papatya.
Bilinmeze giderken o yolda
Durdu…
Başındaki karanlıktan sızan
Cılız, silik ışıktan
Bir ses bekledi.
Gitme! ...
Sustu… kan damladı yüreğine
Oysa bu son bahardı
Soldu papatya.