Papağan-2 Şiiri - Osman Onuktav

PAPAĞAN!

Papağana özenir susmaz her şeye öter
Taklitliyle meşhurdur içini döker durur
Gaga kıvrak dört parmak geveze beye öter
Şaşkın şaşkın süzülür boynunu büker durur

Saraydandır kafesi tel örgüyle oyalı
Muhabbet sunağıysa altın varak boyalı
Kimden komut alırsa o tarafa dayalı?
Sahne almaya görsün, perdeyi çeker durur

Sahibinden yem ister bağırır ciyak ciyak
Ezberiyle öykünür görür anında kıyak
Bu ne zevk bu ne ahenk çözemedik ne ayak
Sıkışınca köşeye yalandan seker durur

Tüyleri kabarınca ismini tekrar eder
Hayatı pahasına kendini sanır lider
Tüneğine tutunur üstünde yürür gider
Işıklar söndüğü an yalnızlık çöker durur

Korku hali basınca alır ağzına sopa
Küfürbaz dili ile tutar herkesi topa
Bahçeli mekanında kuşlar dizilir ipe
Sözünü dinleyene madalyon takar durur
Değerini sormayın cepleri yakar durur

Osman Onuktav
Kafkasi​