PAPA; MON AMİ
Karaya oturdun demi
Artık eskisi kadar tanıdık gelmiyorsun bana
Hem de hiç
Napolitan naraları boş ver
Politik ayaklanmalarını da,
Cumhuriyet altını gibi de göz kırpma
Kaosun tembel uykudaki kadavrası,
Sen lağım sıçanı
Güneş Ülkesi senin nene
“ne diyorsun,
iki ayak arası bildik sözlerinle
günü kurtaran, köşende yazan
tabii kürkün kalın, ye babam
şu lağım;
yaşam yine sinemaskop
her gün yeni bir film
dimağları emen, filtreden geçiren
bırak beni
samimiyetsiz sanrılarımla
yavaş ve eylemsiz
eski düzen tel makası kullan
ölmeden ölümü taklit edeyim
bir gün;
adım yok
annem kehribar
bense oğul otu”
Onlarca savaşçı
Daha mı?
Açlık ve ölüm
/Campanella’ya zindan
papa; mon ami
___________
dışarıdaki(y.b.)
Kayıt Tarihi : 2.3.2008 00:19:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!