Yalnızlık engerek yılanı gibi süzülür hüznümün içine panzehiri kendinde
Kapılar kapanır anahtarları balerinler
Endam zehre karışır
Genzim kesif
Ellerinde ölmüşüm , kedim kimsesiz…
Aç yoksul cenaze
Resim ; tabutun künyesi olsa olsa artık
Çelenkler ters giydirilmiş siyah karanfillerle bezeli
Toprağa yerleştikçe doğuracak solucanlar
Pamuk tıkanması unutulmuş göz çukurlarıMA
Gezgindim öldüm dizinin dibinde
Kedim kimsesiz…
Kayıt Tarihi : 5.10.2021 14:46:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!