Panzehir Şiiri - Şevval Çetinkaya

Kırgnlıklarımdan tut
İçimde ki dertlerin panzehiri ol.
Yüreğin fısıldasın yüreğime.
Gözlerin gözlerime ıslık çalsın.
Güneş tam doğarken gülüşlerine tebessüm kondursun.
Ay batarken ise  bir gece.
Gülüşünde ki endişeyi farkadenlere bir şiir daha yaz.
Bir söz söyle
Ya da koca  bir suskunluk hediye et.
Gözlerinden bir su damlası daha akarken,
tüm denizlere selam ver.
Ölmeden, özümse.
Özümserken önemse.
Sevilmeyen insanın kırgınlığı;
Hiç bir olurmu gidenle.
Keşkelerim iyikilere dönerken
Artık gelsende, gitmiş gibisin,
Sevsende..