Pantomim Şiiri - Haldun Kibar

Dağ vurup
Gölge savurduk
Hüznün ağdığı
Hersli vadilerde
Yalaza ökümen ruhumuz
Yanmaya hep nazırdı

Sözün bittiği yerde başlayan hayat
Yarışamazdı
Gözümüzden ışıyan mahşerin ürpertisiyle
Kuru dallardan fışkıran umut
Lağvetti Trento ressamlarının mağrur yazgısını
Efraim'de on iki gece
Garb'da çağları teyelledi, gördük
Çok zaman geçti üzerinden

Sevdayı kristal yaygılara
Manayı ıslak çıralara kaptırdık
Yanmamış milletlerin
Naylon kokan tasvirleriyle
Velud şairler devşirdik
Hiçbiri karşıya ulaşmadı
Eksik kaldık düşündükçe şiirden
Yal sesiyle buz kesti gönlümüz

Dağ vurduk
Gölge savurduk
Ağdı hüzün

Bilmedik
Dolayım hassamızın
Vazgeçtiği terkiler
Dört yoncaya taptığımız
Oba masalları
Yekpare tebessüm, bir çocuktan
Mutlak beraberindeydi arzunun