Pantolonlu bulut Şiiri - Yaşar Doğan

Pantolonlu bulut (Le nuage en pantalon) extraıt (bir bölüm) Mayakovski

Sokaklarda
Yağ biriktiriyor insanlar,
Su yüzüne nerdeyse çıkmış gözler,
Yıpranmış dört kare sürünerek
Köpürüyorlar
Görürken dişlerim arasında
Tekrar
Küflü bir ekmek kırıntısını dünden okşayış,
Yağmur hıçkırarak ıslattı kaldırımları,
Göletler arasına sıkışmış bir hırsız gibi,
Yalıyor taşlarla dolu sokakların cesedini
Ve gri kirpiklerinin üstünde,
Evet-
Donmuş sarkıt kirpikler
Gözyaşı döküyor,
Evet-
Saçakların gözyaşları öpülmüş gözlü.
Yağmurun çenesi emdi bütün yayaları,
Parlarken arabalarda yağlı atletler,
Patlıyor insanlar,
Yemeklerle tıka basa,
Ve yağ yayılıyor yarıklardan,
Bulanık bir adacık gibi akıyor arabalar:
Eski çiğneme malgama kaburgaların.
Marie
Nasıl sıkmalı bu kalın kulaklara en samimi
Sözü?
Kuş öter,
Aç ve sesli,
Ama ben, bir insanım Marie,
Basit,
Tükürülerek karınsı bir geceden sokağın kirli eline.
Marie, istermisin böyle bir insanı? Bırak gireyim!
Burkulmuş parmaklarım zil demirinin gırtlağını sıkıyor
Marie
Korkma
Şayet öküzlerin ki gibi geniş boynumda
Islanmış bir dağ teşkil ediyorsa oturmuş kadınlar,
Şayet taşıyorsam hayatta
Kocaman birkaç aşkı aparı
Birkaç ufacık kirli aşkı,
Çekinme
Tekrar
İhanetin sisleri
Götürürken beni bin bir tanıdık yüzlere doğru
Mayakovskiyi sevenler.
Deli yüreğimi seven
Kraliçelerin hanedanlığıdır.
Marie yaklaş biraz daha
Çırılçıplaklık artık utandırmadığı zaman
Veya ürkek bir ürperti gezinirken seni sadece
Susamış dudaklarının büyüsünü ver.
Ben asla yüreğimi kendimde tutamadım.
Marie,
Cholé^ye soneler yazıyor bütün ozanlar
Ana ben
Büsbütün bir canım,
İnsanım baştan ayağa kadar,
Bedenini istiyorum senden
Hıristiyanların istediği gibi:
Bize bugün güncel
Rızkımız veriver.
Marie, ver,
Adını unutmaktan korkarım
Nasıl unutmaktan korkarsa bir ozan
Gencin kaygılarından doğmuş büyüklüğü
Tanırılar eş bir sözcüğü,

Bedenini,
Okşayıp sevmek istiyorum
Savaşta kısaltılmış
Bir asker gibi,
Gereksiz,
Kimsesiz,
Onun yek ayağını ol,
Marie,
İster
İstermisin
Hayır?
İşte o zaman,
Hazin ve kederli,
Bir pençesi
Tren altında ezilmiş bir it gibi
Yüreğimi tutup
Niş’ime göçtüreceğim.

Mayakovski

Çeviri: Yaşar Doğan (Lolan) le 29/08/06