Panoramik İhtiraslarım Şiiri - Oktay Coşar

yara-lar, lar, lar,
böyle dalga dalga, dalgamsı,
çoğul acılar kütüphanesinde
her zaman okunacak bir ayrılık hikayesi
bulunur elbet, onca sessizliğin içine gizlenmiş

ve biliyorum elbet
sizler o uzuvsuz hikayeleri
ruhum bana küskün kalmasın diye uydurdunuz

iyi de yaptınız
şimdilerde ben hep onlardan yiyorum
o hikayelerin etlerini kemiklerinden sıyırarak
çünkü sizler
her ağladığımda karanlıkta görülebilen
fosforlu gözyaşları yapmayı öğrettiniz bana
ki
bu hüzünden oyunlar
kırılsa da her sevişme arzumda
yine de yapıştırmayı bildim
minnacık mutluluklarım sayesinde

cümlelerimi acımasızca
ortasından ikiye bölüp de
içinde papatyalar saklayan kadınlar
dudaklarınızı şiirlerimin arasında kurutuyorum
çıplak ayakla yürüyorum
kalplerinizin üstünde biten kırmızı çimenlerin üstünde

- sonu kasıklarına değen heyecanımı paylaşabiliyorsan eğer
anlayabilirsin ne kadar savurgan bir yalnızlığım olduğunu

ve biliniz ki
ben artık büyüdüm
kocaman bir monolog oldum
yıllardır mesken tuttuğum bu
tek katlı alfabemde

ve elbette biliyorum
girmek istiyorsunuz köhne kapısından
üç sırlı kilit çıkıyor karşınıza
sonra bazen pes ediyorsunuz
bacasından duman tütmediğine aldanıp
oysa biliniz ki ey kadınlar
her zaman ocakta pişen taze bir cümlem vardır
sizler aç kalmayın diye
ruhumla siz, haşır neşir olun diye

beni bazen böyle görebilirsiniz işte
la fontain’in yanında on bin cümledir çalışan
uysal bir çırak gibi mesela

doğuran her masalın sonunda
yavru bir masalı alıp büyütebilmek için
göğüslerinizdeki harflere ihtiyacı olan biri gibi mesela

geç kalmayın o yüzden
az kaldı tirajı düşük düşlerimin yayından kalkmasına

hiç olmazsa yalancıktan mutlu ediniz,
sevgi dolu çıkmazlarımı
hatta sizin çıkmazlarınızla
yedinci göbekten, göbeklerimizden
akraba olan çıkmazlarımızı

- don kişottan mirastır
her sayfada onlarca değirmen doğurmam
bir ufak kadeh kırmızı şarap ve çıplak bir oda uğruna

- karanlık daha fazla ne kadar soyunabilir ki bundan sonra

o yüzden, onca yüzlerinizden
her ağlayan bir kirpiğini düşürsün
ben görmeden
ben sırtımı dönmüşken,
sizden armağan hayal kırıklıklarınıza

tüm hazlarım şahit olsun ki
her cümlem sizin yokluklarınızdan olmuştur
o sebeptendir böyle zamanlarda
çırılçıplak soyunup, imgeler denizinde boğulma isteğim

böyledir bu şiirlerin vedasız sonları
ben sizin meraklı tenlerinizde arınırken
küt diye bitiverir, kokulu sonsuzluklarınız bile

Oktay Coşar