___Panorama Ayrılık___ Şiiri - Betül Me ...

Yüreğim buruk bu günlerde…
Artık türkülerde sen yoksun.
Okuduğum şiirlerde de bulamıyorum seni.
Temasız öykülerimin vak’asız kahramanına,
Kalem sallıyorum; kalkan tutan beyaz kağıtlara…

Mevsimlerden bahar.
En yeşil elbisesiyle göz kırpıyor cihâna.
Ben, hazan rengi gömlğimi çoktan sırtıma geçirmiş;
Yaşlar savuruyorum…
Yaz mintanlarını görücüye çıkaranlara.

Varsıl yanımdın en yoksul halimde.
Sen ödüldün arınmış cezaların yaftasında…
Şimdi olmayan nazarların,
Yeni bir hükme gebe ömür sayfamda…
En makul müeyyidem çıkardı sehpaya beni, hesapsız;
Anladım o vakit…
Erguvanların şehrinde,
Tutunacak dalı olmayan tek ağaçmış:
Yokluğunun darağacı…

Seninleyken anlatamadığım masallarım,
Sensizken yaktığım ağıtlarım oldu.
Ben bilmezdim elbet;
Ayrılığın bu denli arz-ı endâm edeceğini,
Yorgun kalbimin virane sahnesinde…

Üşüyorum…
İliklerim donuyor temmuz sıcağında.
Sensizliğe delâletim,
Hararetim oluveriyor birden.
Yanıyorum…
Ruhum kavruluyor şubat soğuğunda.

Kırmızıyı sevmiyorum nicedir,
Pembe, gülünç geliyor ağlak gözlerime.
Mavinin huzurunda boğuluyorum çoğu kez,
Yeşil, derdim oluveriyor sensiz akşamlarda.
Anlıyorum o vakit…
En sâdık yârin rengi,yoldaş oluyor bir anda bana,
Katran geceler geçit vermiyor artık;
Ebemkuşağının dileklerarası ahengine…

Yokluğunun imzası,
Mührüm oluyor ömrümün dilekçesinde.
Ne var ki;
Ben, böylesine arz-u hal dilememiştim,
Kalem şuarası zat’ından…
Hükmün hakimiyetinin önüne geçtiği vakit,
Ben,çoktan biletimi kesmiştim;
Yolcusunun bir ben bir kendim kaldığım,,
Yol geçmeyen bu handan…

Ayrılığın kıyametim oldu…
Elvedan, yüreğime üflediğin sûr’umdu.
Yer ile gök birleşti ufkumun ötesinde…
Benim gönlümün mizanına sığdıramadığım sevdamı,
Sen, kaypak endazelerin yırtık kefelerine saldın…
Cennet sendin, yokluğunda kaybolan bana,
Lâkin senden gerisine talan dediğim kalbim;
Olmayışında kavruldu,yaktı cehennemin en kuytularını…
………….

Ey, dermansız derdimin müsebbibi!
Ey, açılan yaralarımın merhemsiz tabîbi!
Ey, yüreğimin en titrek teli!
Ey, mutluluğumun son resmi! ..

Yokluğun bir tam yılını devirdi.
Gözlerinsiz yedi günü daha uğurladım…
Ellerinsiz yirmi küsür saatli bir günü daha kovdum ömrümden…
Kalbim en dokunaklı filmin,
Son sahnesinde…
Kanlı, duygulu, acıklı…
Ve…
Ben sevgili,
Sensizliğin özet günlüğünde;
Üç öğün ağlamaklı…