Panorama… Şiiri - Mehmet Çoban

Hüzün gizlendi
Bilgi kirlendi
Tarihe mimlendi
Yalana sarıldı
Adı riyakârlıktı
Gerçek karıştı
Asır moderndi
Gerisi karanlıktı
Sözde aydınlıktı
Kaynağı batıydı

Düzen derinde
Kara ihanette
Şaşkın taklitte
Ufuk siliklikte
Beyinler piknikte
Riya gülüşte
Yalan güneşte
Kara bir leke

Bol kahramanlı
Ve de çok şanlı
Tarihlerin özünde
Düşman tepemde
Yanımda içimde
Şehrimde köyümde
Gönlümde düşümde
Elleri cebimde
Özgür geleceğimde
Politika ve para
Toprak ve banka
Deniz ve kara
Yeraltı ve hava
Soluyor boşluğa
Tükürüyor yokluğa
Ve de süslü medya
Ve dedikodu ekranda
Şıngırdıyor çıngırakla
Aydın karanlıkta
Bakıyor baykuşa
Ötüyor şaşkınca
Sırtı dönük halka
Yüzü gülüş batıya

Uzattı ipi
Ucu pisti
Kendine çekti
Yürüdükçe itti
Bilen var mı?
Acaba nedeni?

Şaşkaloz aklım
Beni anlamadım

Ora da mı?
Bura da mı?
Doğuda mı?
Batıda mı?
Ortada kaldım

Alsam alınmıyor
Satsam satılmıyor
Neyime bakılmıyor
Benim takılmıyor

Kendim kendimle
Benim benimle
Bir türlü olamıyor
Ortada sobeleniyor

Bulandı gerçekler
Aydınlığı bekleyenler
Bulantıda sinekler
Mideler ayakta
Kusacaklar şafakta

20.02.2007 - İzmir