Panorama Şiiri - Tunay Özer

eski bir apartman bu, pera’da
yaşlı bir ressam kalıyor alt katta
fon boyuyor geçmişine boyna
en büyük rüyanı satmazsın, diyor
ayaküstü lafladığımızda
yeni renkler edinmiş, onu anlatıyor

eski bir apartman bu, pera’da
üst kat komşum yaşlı kadın
siyah mecazla örterek balkonu
eski bir kraliçe gibi
çoktan bitmiş bir geçit törenine
el sallıyor

karşı binanın mat cephesinde
bazen beliren insan başları
tırmandıkları merdiveni
devirip atmışlar sanki
eğilmiş büyük bir boşluğa bakıyorlar

şarkısını söyleyip kaybolan kuşlar gibi
uzaktan çocuk sesleri geliyor arada

eski bir apartman bu, pera’da