Bir ışık yanar, hasret çekilen uzak pencerede.
Kavuşmak anı bu derim, sarılırlar hayalimde.
Bilmez oynarlar, onlara biçtiğim rolün önemini.
Belki alt komşuları bıkmıştır dinlemekten küfürlerini
Çocuk masanın altında ısırır ellerini,
Duymayacak sanki, kapatmış sımsıkı gözlerini.
Hayal kurmak, dünyanın en zor şeyi olabilir
Bunu o çocuktan güzel kim yapabilir.
Bir parça ete, üşüşmüş bir yerde sokak köpekleri,
Sanki bütün gün birbirleri ile oynayan onlar değildi.
Hiçbiri doymayacak eminim tek başına yese de,
Köpekler, et için değil, hayat için mücadele de.
Her gün bu temaşa, bu seyir benim gözlerimde,
Hayattan sıkılmış ruhum, bilmediğim yerde tatilde.
Anlatmasınlar öğrenmek istemiyorum, hiçbir şeyi.
Bilmek içimi çekiyor, iğneliyor bütün bedenimi.
Dönerim kendime, sessizliğimle konuşurum.
Tartışsak bile bir yerde, netice de uyuşurum.
Kalbime bir yatak serer onu orda uyuturum.
Birazdan demlenir çayım ve ben unuturum.
Kayıt Tarihi : 6.3.2009 15:23:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Hayattan sıkılmış ruhum,bilmediğim yerde tatilde.
Anlatmasınlar öğrenmek istemiyorum,hiçbir şeyi.
Bilmek içimi çekiyor,iğneliyor bütün bedenimi.
Dönerim kendime,sessizliğimle konuşurum.
Tartışsak bile bir yerde,netice de uyuşurum.
Kalbime bir yatak serer onu orda uyuturum.
birazdan demlenir çayım ve ben unuturum.
Muhteşemdi sevgili Ersoy Oktay bey.Yüreğinize sağlık kaleminiz hiç durmasın hep yazsın.Saygılarımla
TÜM YORUMLAR (15)