Panjurları örtelim; yaşayalım tek başına.
Güvercinler bile konmasın pervazlarımıza.
Hayatımıza ne kapıdan ne dahi bacadan
Kimse girmesin, gelmesin bir daha asla.
Kapatalım kepenklerimizi bütün dünyaya.
Duygularım yorgun yüreğimin virajlarında.
Sevgi namına o güzel gözler yeter bana.
Kapatalım perdeleri tüm hayat oyunlarına.
Gururumuzla oynanmasın aşkım bir daha.
Kayıt Tarihi : 7.6.2006 21:22:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
iki kişi ile olmaz ki hayat!
Kaldı ki öyle yapabilseniz bile
Sonunda kapıyı açıp salacaksınız bir gün sevginin ürünü tomurcukları dışarıya..)))
Kutlarım şiirinizi.
Mehmet Kuvvet
TÜM YORUMLAR (2)