Panik depresif... Şiiri - Zafer Zengin E ...

.

şiir yaşanmaz, yazılır...

anahtarı suya karışmışta gölgenin
eski öykülerde gezer ala gözlerin
resmi sunsan da bir göz atmayla
ölü deniz kızları sayar akşamı

sen onları anlama gözüm
onlar ölü öykülerden tarih yazar
ince kitapları vardır
derd-i düşler kabında yaktıkları

kitap yakmak kafirliktir-

sen onları anlama gözüm
içinin pınarları hep şen olsun
mayanda sütü yoğurduğunda
ekmeğin tuzlu, suyun bal olsun

öteler gerginliği göz çeperlerinde
her şey gizlidir kekliklerin gittiği yerde
yanık bir tütün sarılır bileklere
aşklar varis olmuş gün be gün ölende
sen onları anlama gözüm
güzel öyküleri yoktur ceplerinde
madem ki varlık denir duruşta
sen tarih olmuşsun kitaplarda
varlığınla başla varlığınla

mükemmellik manasızlıktır-

sınırları aşıp da gözlemci ruhuyla
kale kapıları kırılır salıncakta
vurulur başlar oradan oraya
her tecrübe ip bırakır boyunda
kendi celladıdır insan
acımaz güzel varlığına

denizden karaya göç eder sular-

denize akar sular, paniğe kapıldım
bak kağıttan kayıklar yoldaşım
ne yazsam üstlerine mektuplardan kaçamam
sıra sendeymiş meğer, varmasam denize
ucumu tutuştursalar

ölüdür duvarlar ak giysileri içinde
birkaç eşya sığarsa içine
kabarmış minderler tutar mı yerde
kayıp gider zaman gözlerinde
sen üfleme, nefesin söner yüzümde

sen yaşa
şimdi gitmelisin
dürüsttür zehir
alır gider

öf yılı /