Bir kitaptan korkar yobaz,
Bir de kadından…
Yüzünden korkar onun,
Elinden,ayağından…
Sesinden ürker kadının,
Türküsünden,konuşmasından…
Tüyleri diken diken olur,
Okumasından,çalışmasından…
Ona sorsan,kadın İblis,kadın Şeytan…
O korkuyla paniğe kapılır da,
Kaybeder kendini…
Ardından,
Ezer de ezer,
Hiç acımadan…
Bir bildiği var demek ki yobazın,
Öyleyse vuralım can damarından…
Omuz verelim,
Tutup kaldıralım kadınlarımızı,
Henüz kırılmamış umutlarından…
29.11.1994
Kayıt Tarihi : 30.5.2006 15:32:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!